Categorie archieven: Scarabee heren3

Scarabee heren3

Volleyballen tot op hoge leeftijd

Reünie 100 jaar actief bij Scarabee

Volleyballen tot op hoge leeftijd

jubileum_59_ww
Ter Aar – Volleybalvereniging Scarabee viert deze maand een bijzonder jubileum. Drie van haar leden spelen, sinds 1982, al ruim drieëndertig jaar samen. En dat opgeteld betekent dus een feestje voor 100 jaar Scarabee.

Op zaterdag 17 oktober hadden Jacques Gaastra, Jan Corbijn en Hans Hoogeboom hun sportieve vrienden uitgenodigd voor een reünie. Medespelers en trainers van toen en nu kwamen zelfs uit Markelo (John van der Vegt) en Wageningen (Jan Knoben) naar de Ter Aarse sporthal De Vlinder voor het gebruikelijke recept: een hapje, een drankje en een potje volleybal. De jubilarissen, alle drie rond de zestig, spelen dit competitieseizoen in de vierde klasse van de Nederlandse volleybalbond en denken nog niet aan stoppen.

Wedstrijdshirt

Na een hartelijke begroeting, koffie met gebak en een beetje bijpraten ging het gezelschap richting kleedkamer en volleybalveld. Zonder dat iemand het zag, had Wim Griffioen zich na drieëntwintig jaar weer in zijn laatste wedstrijdshirt gehesen. De oud-volleyballer kon in het veld nog prima meekomen, maar moest na afloop in de kleedkamer wel bijna uit zijn te strakke shirt geknipt worden. En in de bedompte doucheruimte sprak de ene volleyballer met een brede grijns tegen de andere: ‘Je wordt ouder, papa!’

Nadat iedereen weer op adem was gekomen, verplaatste het gezelschap zich voor een gezellige nazit naar een feestzaaltje in De Vlinder. Oude lichtbeelden, foto’s en herinneringen kwamen tevoorschijn. Weet je nog: Sjaak – de Beuker – Gaastra met zijn snoeiharde aanval over links? George Reurings met zijn befaamde zijwaartse Reuringsrol? En de sokken van Joost Scholte? Namens het bestuur sprak Marianne Verkade de jubilarissen toe en overhandigde hen een nieuwe sporttas. Daarmee kunnen ze nog heel wat jaren verder.

geschreven door Paul Mons
uit Witte weekblad, editie Nieuwkoop, week 43 2015

nieuws, Scarabee heren3

Drie oude rotten in het vak

HansJaquesJan

Ter Aar –  Het zijn drie echte sportvrienden. Alle drie rond de zestig, maar nog altijd even fanatiek als het om hun spelletje gaat. Dit jaar spelen ze hun spelletje samen al honderd jaar bij volleybalvereniging Scarabee

Ter Aarder Jaques Gaastra, Alphenaar Jan Corbijn en Hans Hoogeboom uit Aarlanderveen kwamen in 1982 terecht bij de Ter Aarse volleyballers. Voor die tijd speelden ze in Aarlanderveen.

De hamvraag is dan natuurlijk: Hoe houd het zo lang vol met elkaar en met de club? “We willen natuurlijk altijd winnen, maar tegelijkertijd accepteren we van elkaar de tekortkomingen. Als je dan niet kunt… In al die jaren dat we samenspelen, zwierven we tussen de tweede en de vijfde klasse. We hebben alles samen meegemaakt. En de club, tja bij Scarabee is de sfeer heel erg belangrijk. Belangrijker dan de prestatie. Dat betekent wel dat de echte toppers als Maarten Leune, Jan-Jaap van Schuylenburg en Ferdy Kandelaar overstappen naar clubs van hun nieveau. Maar kijk eens in de zaal, ze staan hier nu gezellig een potje te ballen met ons heren 1-team. Doen ze altijd op de laatste trainingsavond van het seizoen; dan komen ze weer even naar de sfeer en de gezelligheid van hun oude cluppie Scarabee. We hebben het hier echt naar ons zin. Ook onze shirtsponsor, De Vlinder, hoort daar bij. Eigenaresse Lyna Kant heeft al minstens 10 jaar vertrouwen in ons, ze hoort zo langzamerhand ook bij de sfeer van de club.

Reünie

De drie oude rotten willen in het najaar hun 100-jarig jubileum opleuken met een soort reünie. “We denken eraan wat oud-teamgenoten en trainers hier in De Vlinder uit te nodigen. Drankje, beetje bijkletsen, balletje slaan in de zaal.” Er zullen genoeg herinneringen boven komen. Bijvoorbeeld aan de roemruchte trainers Krassimir Filipov, die ooit uitkwam voor het Bulgaarse jeugdteam, en Richard Fokker, die speelde bij Jong Oranje.

Maar ook aan Martin Gool, die respect afdwong door zijn goede trainingsopbouw, techniekoefeningen en persoonlijke aandacht. En er zal genoeg te lachen zijn. Bij de herinnering aan de survivalweekeinden, of aan “Sjaak de Beuker”die elke tegenstander met zijn snoeiharde linkse smash liet huiveren.

Ze hebben alle drie het idee dat ze nog wel een tijdje kunnen doorgaan met hun geliefde sport. Natuurlijke zijn er de blessures aan enkel, schouder, knie en kuit, maar hei is allemaal nog te overzien. Hoogeboom: “Toch denk ik wel eens, als ik Jacques met zijn grote lijf zie duiken naar de bal: man pas toch op, je bent geen veertig meer!”

Overgenomen uit het Witte Weekblad, editie Nieuwkoop, Ter Aar, 10 Juni 2015